Co to za kataklizm przeszedł doliną tego właśnie potoku? Powalone drzewa w różnych kierunkach, i te niewielkie, i te duże. Woda występująca z brzegu niewielkich "jeziorek" powstałych na potoku. zastanawiały się dzieciaki podczas wycieczki. Oglądaliśmy "spustoszenia" terenu jakiego dokonały bobry na jednym z potoków i jego najbliższej okolicy kiedy wędrowaliśmy po gminie Gródek nad Dunajcem. To kolejne miejsce zajęte przez te właśnie zwierzaki na naszym terenie. Trudno je zaobserwować w dzień, szczególnie kiedy poruszamy się z grupą uczniów. Cisza to za mało by móc je oglądać. Trzeba się przygotować do obserwacji i mieć nieco szczęścia.
Miejsce, które oglądaliśmy to dolina niewielkiego potoku, na którym bobry zbudowały kilka tam i dość znacznie "ogołociły" teren z drzew. Nie pogardziły nawet jodłą, gałęzi której użyły do wzmacniania tamy.
Bobry najlepiej jest obserwować wieczorem lub wcześnie rano. W lecie, gdy noc jest krótka i mało jest czasu na bezpieczne żerowanie, bobry opuszczają swe schronienia jeszcze podczas dnia. Wcześniej należy wybrać takie miejsce, z którego widoczne są miejsca świeżego żerowania, kopania kanałów lub naprawiania tamy. Na upatrzonym miejscu trzeba zasiąść odpowiednio wcześniej - jeszcze za dnia. Przy zachowaniu ciszy i przy odrobinie szczęścia po pewnym czasie można zauważyć głowę bobra ostrożnie wynurzającego się z wody. Często nurkuje z powrotem, nierzadko na kilkanaście minut, niepostrzeżenie wynurza się ponownie, chowa za pniami powalonych drzew. Jest bardzo ostrożny - jeden nieostrożny ruch pub dźwięk spowoduje, że bóbr nie pokaże się już tego wieczora. Gdy stanie się już zbyt ciemno do obserwacji bobrów, za zimno, lub bóbr po prostu zniknie na dłuższy czas spłoszony nieostrożnym zachowaniem - trzeba powoli się wycofać nie powodując zbędnego hałasu.
Bóbr europejski jest największym gryzoniem Europy. Masa ciała osiąga od 13 do 36 kilogramów, długość ciała 90-140 cm, a długość ogona 20 -24,5 cm. Tułów jest masywny i krępy, przechodzi prawie bez zaznaczenia szyi w okrągłą głowę. Bóbr posiada szereg adaptacji do ziemnowodnego życia. Przednie kończyny są bardzo zręczne i chwytne, tylne są mocne i masywne o palcach spiętych błoną pławną. Spłaszczony ogon, który odróżnia bobra od jakiegokolwiek innego zwierzęcia, pokryty jest rogową łuską spomiędzy której z rzadka wyrastają włosy. Pełni on rolę steru w wodzie, podpory na lądzie, jest również magazynem tłuszczu. Trzecia, przezroczysta powieka oraz fałdy skórne zamykające kanały uszne i nosowe umożliwiają pracę pod wodą. Charakterystyczne dla bobra są również dwie pary dużych siekaczy pokrytych pomarańczową emalią. Dwa gruczoły przyodbytowe oraz dwa worki strojowe umieszczone w pobliżu odbytu mają duże znaczenie w komunikacji zapachowej.
Co to za kataklizm przeszedł doliną tego właśnie potoku? Powalone drzewa w różnych kierunkach, i te niewielkie, i te duże. Woda występująca z brzegu niewielkich "jeziorek" powstałych na potoku. zastanawiały się dzieciaki podczas wycieczki. Oglądaliśmy "spustoszenia" terenu jakiego dokonały bobry na jednym z potoków i jego najbliższej okolicy kiedy wędrowaliśmy po gminie Gródek nad Dunajcem. To kolejne miejsce zajęte przez te właśnie zwierzaki na naszym terenie. Trudno je zaobserwować w dzień, szczególnie kiedy poruszamy się z grupą uczniów. Cisza to za mało by móc je oglądać. Trzeba się przygotować do obserwacji i mieć nieco szczęścia. 
